20 Update Antonio
Er zijn mensen die overspannen raken door over te werken. Voor anderen is overwerken een vlucht en overlevingsmechanisme in een slechte relatie. Antonio, chef bar zwembad van Cumana behoort tot die laatste categorie. Na zijn akkefietjes met de lokale gezondheidsinspecteur en inspecteur warenwet moest hij zijn toko sluiten. Hij besloot zichzelf te benoemen tot hoofd bar zwembad, een functie die hij met hart en ziel zeven dagen in de week bekleed. ( lees ook deel 1) De afzichtelijke heksenpop op de toonbank, die hij liefkozend ‘moeder de vrouw’ noemt, is zijn voortdurende inspiratiebron om nieuwe wegen te vinden om vooral maar niet naar huis te hoeven gaan.
Antonio heeft zijn eigen sfeer gecreëerd, naast de buitenproportionele lcd tv die voortdurend Spaanse soaps spuwt, heeft Antonio nog een prive bandje met Spaanse slagers en om het geheel te complementeren draait hij ook tegelijk een bandje met oude popnummers voor de gasten. In de kakofonie van geluid schreeuwt Antonio zijn gasten toe. In de loop der jaren zijn zijn snor en buik behoorlijk uitgedijd, hij lijkt zelf steeds kleiner te worden. Langzamerhand transformeert Antonio de bar tot een snackbar en het lijkt warempel wel of hij op culinair gebied zijn vleugels nog verder uit wil slaan. Sinds het vertrek van de Manchester hooligans en de Noorse invasie heeft hij zijn strategie drastisch omgegooid. Zijn publiek bestaat nu uit belegen zestigers en pensionado’s. Vooral onder de ‘ rijpere’ vrouwen is Antonio populair. Hij voelt zich een haantje in het kippenhok. Nu de bieromzet door het vertrek van de Engelsen drastisch gedaald is, gooit hij definitief het roer om in de ( clandestiene) verkoop van whisky en andere sterke drank.
De remmen bij stugge en norse Noren gaan helemaal los Na de jarenlange drooglegging door de Noorse overheid zijn ze in het whiskey Nirvana terechtgekomen. Ze arriveren bij het etablissement van Antonio met de Noorse equivalent van: “waar is het feestje?” “ Bij Antonio is het feestje!” Antonio ontvangt ze met een vertederde blik van iemand die na veel inspanningen ziet dat zijn leerlingen eindelijk de eerste stappen zetten op de weg die hij hen voorgegaan is. Hij haalt uit zijn heiligdom een 10 literfles met koude thee, die whisky voor moet stellen met een enorm glas erbij. Hij schreeuwt : FOTO, FOTO!, Zijn leerlingen luisteren gehoorzaam en laten zich fotograferen met Antonio om hun nek en een groot glas whiskey. Als iedereen om de tafel zit , wil Antonio nog duidelijk zijn plek in de pikorde bepalen. Hij doet dingen die zelfs Al Bundy slapeloze nachten zou bezorgen. Hij gaat achter een man met een kaal hoofd staan en maakt een knippend gebaar met zijn vingers, alsof hij iets van die kale kruin wil wegschieten. Daarna bedekt hij het hoofd met allerlei kussen en wrijft ze vervolgens met zijn handen en enorme snor ‘schoon’ zijn begeleidend luid geschreeuw OLE, OLE bevestigd zijn superioriteit bij de vrouwelijke leden van de groep. Voor iemand die thuis geen snars te vertellen heeft, moet dat toch een hemels gevoel zijn.
Zoals gezegd Antonio heeft ondanks zijn eerder horecaverbod culinaire dromen. Hij heeft zijn keukenequipage die bestond uit een oude smerige ijskast en een twee pitsplaatje uitgebreid met een tweede hands magnetron en grillplaat. Dan kan Antonio eindelijk zijn oude handwerk weer oppakken. Hij heeft een menuutje in elkaar geflanst wat de ervaren Cumanaganger aan vroeger doet denken. Soep van de dag, ook wel Canariasoep genaamd, een restant van wat zowel binnen alswel buiten de koelkast nog aanwezig is van vorige dagen, aangebrand gegrild vlees en rauwe Canaria aardappels. Het geheel wordt gecomplementeerd met een bijna bevroren pul bier, die zo koud is dat je niet meer proeft dat de helft aangelengd is met water. Chef kok Antonio noemt zijn specialiteit: ‘Cumana menu’. Voor de liefhebbers is er nog lauwe koffie.(Zie foto) Antonio richt zich met zijn Cumana menu op het onderste segment van culinair Puerto Rico. Hij heeft dit arrangement afgemaakt met een absolute bodemprijs, namelijk €8,50 ! Zelfs ‘ De Chinees’ met zijn ‘ eat as much voor € 8,95 komt hier niet aan. Nu is het wel zo dat je bij het buffet van de ‘ Chinees’ keuze hebt uit honderd gerechten. Bij Antonio is er ook sprake van ‘ eat as much’ maar hier gaat het om een bordje. Hier is de vraag : Hoeveel kun je eten van een bordje. Zelfs de meest geharde Noor met Vikingenbloed in zijn aderen, die altijd opgevoed is zijn bordje leeg te eten, ‘ eat niet as much as een bord’
Antonio moet het natuurlijk van zijn omzet na dit menu hebben. De Noren gaan zich na het eten te buiten aan de sterke drank, niet in de laatste plaats om de smaak van het Cumana menu te vergeten. Soms spoedt Antonio zich midden in het feestgedruis de trap af naar de vlakbij gelegen kleine super waar Zaro de scepter zwaait. Daar slaat hij snel wat goedkope whiskey in, als hij weer wat geld van iemand ontvangen heeft. Antonio heeft geleerd dat diepte-investeringen uiteindelijk het meeste geld opleveren.
Als hoofd zwembad, knijpt hij ook een oogje dicht als iemand al schreeuwende “ Antonio help!! “ door ‘vrienden’ het zwembad in gemieterd wordt. Antonio bekijkt het schouwspel met gemengde gevoelens:hij is ook een keer door zijn vrouw en plein publiek het water in geduwd. Wat niemand toen wist is dat hij ( als hoofd zwembad) niet kon zwemmen. Antonio herpakt zich Isabella, zijn vrouw is er niet en hij gaat voorlopig nog niet naar huis. De Noren hebben een nieuw lied gecomponeerd met een eenvoudige tekst: Antonio,Antonio, antooooonioooo. Antonio luidt de bel ‘ in de veronderstelling ‘ dat iemand een rondje wilde geven. Zo eindigt de avond met een agressieve discussie tussen de Noren, wie in welk appartement zit. En uiteindelijk moet Antonio ook naar moeder de vrouw....
Op weg naar een eetgelegenheid in Puerto Rico komen we vaak Antonio tegen, die ons ruimhartig uitnodigt die avond bij hem te komen eten. Langzamerhand raken onze smoesjes op, we zullen er toch een keer doorheen moeten.
zie verder meer columns over antonio
http://www.treffersintroubles.nl/index.php/column/70-oh-oh-oh-antonio