Drie historische binnenkomers

Heel, heel lang geleden zette Treffers zijn eerste schreden als zzp-er in de vrije markt economie. Na enkele diepte-investeringen werd zijn doorzonhuis in een Vinex wijk geschikt gemaakt voor een praktijk fysiotherapie. De eerste etage werd ingericht als praktijkruimte en van de drie slaapkamers werd de masterbedroom afgetimmerd als ouderlijke slaapkamer annex wachtruimte. Het geheel werd gecompleteerd door een bordje op de deur: ‘Behandeling volgens afspraak’. Hoewel de trap naar het behandelgebied de eerste natuurlijke selectie in zijn patiëntenpopulatie betekende vonden toch nog veel hulpbehoevenden, kreupelen, gestreste en gekwetste dorpelingen hun weg naar de hooggelegen healingroom.

Treffers was zijn tijd ver vooruit. Hij had enkele innoverende toepassingen die de entree in zijn praktijk vergemakkelijkte. Zo was er de fameuze wasknijper, die tussen de deuropener geplaatst was en die in combinatie met een deurdranger toegang gaf tot de trap naar het heiligdom. In de 15 jaar dat Treffers op deze rustige locatie zijn baanbrekend werk deed waren er drie personen die op een nogal spectaculaire wijze hun entree maakten in dit zorgcentrum.

Op een mooie lentedag werd de door forensen uitgestorven wijk opgeschrikt door een toenemend ploffend, knetterend en repeterend lawaai dat nog het meest deed denken aan het passeren van een oververhitte stoomlocomotief op volle toeren die ieder moment kon exploderen. Toen Treffers uit het raam keek zag hij een vale ouderwetse, immense hoge tractor de straat komen binnen stomen. Boven op die gigantische tegensputterende bak zat Ai beur ’t dakop. De zeventigjarige pokdalige boer maakte met zijn machtige strijdros een welhaast apocalyptische entree in de straat. Ai die volgens de burgerlijke stand Arie van Klaveren heette had zijn bijnaam te danken aan een voorwaar historisch moment in het verleden.

Ai kon lezen nog schrijven. Ai had andere vaardigheden. Binnen de 14 jaar had hij 11 kinderen verwekt bij Teuske. Hoewel gezegd moet worden dat deze laatste ook enige credits verdiende vanwege haar schijnbare vruchtbare grond. Ai en Teuske waren bijzonder klein behuisd. De meeste kinderen sliepen onder het gammele rieten dak van hun pittoreske huisje. Toen Teuske Ai vroeg om wat meer plaats te maken voor Klaske de benjamin van het stel sprak ze de historische woorden: “Ai beur ’t dakop”.

Na verschillende pogingen waarna de krakkemikkerige tractor uiteindelijk tegensputterend tot stil stand kwam slaagde Ai er in het ding te parkeren voor de praktijk. Als een volleerd bergbeklimmer daalde Ai behoedzaam van zijn monstertruck. Ai ging al letterlijk gebukt onder de last van het leven maar toen hij probeerde de stoep te beklimmen leek het of iemand met een tikje de tijd had stopgezet. Ai stond in een hoek van 90 graden bevroren totaal bewegingsloos op de stoep. Voor de oppervlakkige voorbijganger een vermakelijk gezicht. Een bekende van Ai, die wist dat Ai van een goede grap hield, riep in het voorbijgaan: “Hé Ai ben je voor standbeeld aan het studeren?” Treffers die ook een goede grap kon waarderen begon zich na 10 minuten te realiseren dat de totaal verkromde, spastische oude kerel voor zijn deur nu niet bepaald een reclame voor zijn toko was.

Hij besloot de man outdoors te behandelen met warmte en massage, waarna hij met behulp van enkele verbijsterde voorbijgangers Ai bij kop en kont pakte en hem tree voor tree naar boven sleurde. Na enig rek en trekwerk slaagde Treffers Ai weer op zijn vehicle te plaatsen, waarna deze al stotend de straat uitreed en tot opluchting van Treffers uit het gezicht verdween.

De tweede binnenkomer had op zijn minst net zo’n spectaculaire entree als Ai. Een argeloze passant die op het moment suprême aanwezig zou zijn was zich het lazarus geschrokken. In beginsel leek het geluid op een koe die loeide in de verte, maar al snel ontwikkelde het zich in een kakofonie van dierengeluiden tot een luid loeiende koeienverzameling, blatende schapen en gillende varkens. Op het hoogtepunt van die aanzwellende orkaan, zeilde er een grote vrachtauto de straat in met daarachter een oplegger met gillende varkens die uiteindelijk met veel lawaai tot stilstand kwam. Bolle Geert had zijn bedrijfswagen voor de praktijk geparkeerd. Geert had een cocacola petje op zijn hoofd gekwakt dat echter niet in staat was veel van zijn vette haren te bedekken. Over zijn bebloed geruite hemd droeg Geert twee bretels die zijn veel te wijde broek in toom moest houden. De reden dat Geert in dit respectabele rijtje van binnenkomers vereeuwigd is heeft te maken met de route die hij naar de wachtkamer volgde.

Als enige van de duizenden patiënten al die jaren besloot Bolle Geert niet de voordeur te gebruiken , maar hij liep om het hoekhuis heen , deponeerde zijn klompen bij de achterdeur en liep plotsklaps de keuken binnen. Hij bezorgde daardoor mevrouw Treffers die net een eenvoudige doch voedzame maaltijd aan het bereiden was de schrik van haar leven. Geert stonk een uur in de wind naar varkens. Met deze penetrante lucht stond hij voor mevrouw Treffers op een afstand die de proxemica geleerden de intieme zone zouden noemen.

Een betere naam voor Bolle Geert zou misschien zijn Bolle stinkende Geert of Gierende Geert. Volgens de wet van Boyle  die het gedrag van ideale gassen beschrijft onder invloed van druk, temperatuur en aantal deeltjes , verspreidde de varkenslucht zich langzaam tot in alle kleinste hoeken van het huis en praktijk. Sinds die tijd kan je mevrouw Treffers als je ze zoekt altijd onder de douche vinden, sinds die tijd is ze ook overtuigd vegetariër geworden. Nadat Treffers alle mogelijke ramen open gezet had en in iedere hoek gesprayd had zette hij bolle Geert onder de ‘bestraling’ een probaat middel om iemand niet aan te raken. Tot slot adviseerde hij Bolle Geert voor verdere behandelingen zich te vervoegen bij concurrent Ton Hartman die over een nog meer gespecialiseerde apparatuur beschikte. Treffers heeft overal oplossingen voor!

Mocht u bij het lezen van dit verhaal de indruk krijgen dat de gemiddelde populatie van Treffer’s praktijk bestond uit minimals en loosers, niets is minder waar. Laat me u nummer 3 introduceren van de historische binnenkomers namelijk de gerespecteerde wethouder ter plaatse : van der Laagen. Van der Laagen maakte een onberispelijke indruk, hij had een enigszins geflatteerd affectief woordgebruik en het was voor iedereen duidelijk dat hij ook met de nodige egards behandeld wilde worden. Van der Laagen was ingeroosterd als eerste patiënt om 8 uur in de ochtend.

Zoals gewoonlijk opende hij de voordeur van de praktijk dankzij het ingenieuze wasknijper patent van Treffers. Hij besteeg de trap en nam plaats op het geïmproviseerde wachtkamertje naast de slaapkamer van Treffers. Door het gestommel op de trap werd op één meter van, van der Laagen Treffers wakker in het onmiddellijke besef dat hij vergeten was de wasknijper de vorige avond van het slot te halen. Treffers die gewoon was in zijn blote bassie met moeder de vrouw onder de dekens te liggen kreeg de schrik van zijn leven. Het was de vorige avond laat geworden, was laat naar bed gegaan was de knijper vergeten.maar was nu onmiskenbaar wakker. Er gingen minuten voorbij die de stressfysiologen beschrijven als een ‘freeze-toestand’ , te vergelijken met een muisje die zich in het gezicht van een roofvogel dood houdt.

Treffers was zich in ruime mate bewust dat hij op het punt stond zich voor het hele dorp onsterfelijk belachelijk te maken. Duizenden scenario’s passeerden via de amygdala zijn controlecentrum in de prefrontale cortex van zijn hersenen. Uiteindelijk riep hij in zijn blote bassie één meter van van der Laagen verwijderd: “Gaat u maar vast naar de behandelkamer, ik kom zo” In een recordtempo trok hij zijn kleren aan en riep op de gang richting de zolder “Liefje kom je er ook uit”, dit om van der Laagen op een dwaalspoor te brengen. Toen hij de behandelkamer binnenkwam zei deze met een licht geaffecteerde stem: “Dat heb je verdraaid snel gedaan kearel, ik dacht even dat je me in je onderbreeuuk wilde behandelen”

PS Mochten personen en situaties in dit verhaal u bekend voorkomen, dat kan kloppen ze zijn naar waarheid opgetekend.