Parallel-leuteren
Parallel-leuteren is een communicatietechniek waarin of de zender en/of de ontvanger niet beseffen dat ze in een verschillende parallel wereld leven.
Een waar gebeurd verhaal speelde zich af in 1969. Dr. J.P. Schade een bekend neurofysioloog, was de opvolger van de roemruchte dr. Reinier Strikwerda als directeur van de fysiotherapie opleiding in Utrecht. Schade die ook directeur van het herseninstituut in Amsterdam was had bijzondere interesse in de ruimtevaart.
Hij had de toenmalige NTS-omroep ervan overtuigd dat hij door de NASA in Houston was uitgenodigd als deskundige bij de vlucht van Apollo 9. Hij had de NTS verteld dat hij op Cape Kennedy zat en dat hij via een bewaakte telefoon alleen naar Nederland kon bellen en niet gebeld kon worden.
Hij hield via Avro’s televizier life interviews over de voortgang van het Apollo9 project op de televisie met Henk Terlingen. Een andere journalist Klaas Jan Hendriks kon hem in Houston niet vinden en kreeg argwaan. Toen bleek dat Schade zich in Nederland bevond kwam hij weer met een ander fantastisch verhaal. Hij was door de FBI uit de VS gezet en omdat hij niet kon zeggen door wie hij de geheime telefoonlijnen in Houston gebruikte, verdachten ze hem ‘dus’ van communistische sympathieën en werd hij het land uitgezet!
Later werd in de verlaten auto van Schade in Sassenheim een compleet draaiboek van het Apollo9 project gevonden waaruit Schade tijdens zijn ‘live interviews uit Houston’ geciteerd had. Hij had voortdurend de kluit belazerd. Een duidelijk geval van parallel-leuteren. Voor ons als studenten een onuitputtelijke bron voor Houston grapjes!
Het tweede voorbeeld is een gesprek tussen twee opa’s en een denkbeeldige papegaai. Het verhaal gaat terug naar mijn ouderlijk huis in de Vicarystraat te Culemborg.
We woonden in een doorzonwoning, rijtjeshuis met daarachter een vrij grote tuin die afgescheiden was van de buren door een 2,5meter hoge heg. We hadden een papegaai die in zijn jeugd vleugellam gemaakt was en die vaak buiten gezet werd in een boom. Daar wandelde hij al wauwelend van tak tot tak. De buren, de familie van Vuren, vormden een bijzondere leefgemeenschap. Naast pa en ma en zoonlief Goosen woonde er twee opa’s in die we voor het gemak Toon en Teus zullen noemen. Toon en Teus waren water en vuur. Beiden kaal, Toon had een meer gele gerimpelde huid was klein daarentegen was
Teus wat moeilijker ter been en had veel rimpels en meer ouderdomsvlekken. Toon pruimde, hetgeen duidelijk zichtbaar was bij de weinige tanden die nog overgebleven waren.
Teus rookte sigaren, hetgeen in een cirkel van 3 meter rondom hem merkbaar was. Zijn handelsmerk is een geweldige gok Ze vonden beiden dat ze in vergelijking met de ander veel te kort kwamen en maakte de hele dag ruzie, en toch waren ze op elkaar aangewezen.
Ze vertelde verhalen die door de ander in twijfel getrokken werden, wij mochten er door de heg life getuige van zijn. Toon en Teus hadden een ding gemeen: ze genoten van Lorre onze papegaai. Lorre was heel bespraakt en had een vocabulaire waarop een 3-jarige jaloers zou zijn. Bovendien kon hij meisjes nafluiten, schuine woorden schreeuwen en zijn succesnummer was de imitatie van de bijna hysterische, paranoïde lach van mevr. Vullers een buur verderop.
Op een goede dag waren Teus en Toon in de tuin en probeerden contact te maken met Lorre. In plaats van Lorre die zich binnenshuis bevond antwoordde de kleine Treffers vanuit de andere zijde van de heg : Kopie Krauwww…Koppie Krauwwww.
Ton en Teus dachten dat ze beethadden en probeerde elkaar te overtreffen in het contact met Lorre. Nu had de kleine Treffers een duidelijke voorkeur voor Teus die hem een aantal sigaren gegeven had die hij stiekem vanuit het zolderraampje had opgerookt.
TOON: Koppie Krauwwww
Stilte
TEUS: Koppie Krauwwwww
LORRE TREFFERS: Koppie Krauwwww
TOON: fluit een meisje na : ppfffffff
Stilte
TEUS: Fluit een meisje na : ppfffffffff
Lorre Treffers: fluit doordringend een meisje na.
TOON: He Lorre zeg je niets tegen mij?
LORRE TREFFERS: Kloootzakkkk
TEUS: he Lorre wat zeg je nou tegen Toon?
LORRE TREFFERS: Kloootzakkkk
TEUS: hard lachend, lag helemaal in een deuk
LORRE TREFFERS: hysterisch lachend mevr. Vullers overtreffend.
Toen konden Gerardje Treffers en zijn broer die getuige was van dit hoorspel zich niet meer inhouden en bulderden van het lachen. De tranen liepen over hun wangen, ze rolden over de grond.
Pas toen realiseerden TON en TEUS zich dat ze slachtoffer geworden waren van parallel-leuteren.
